Ελεσβάς

(τέλη 5ου – αρχές 6ου αι. μ.Χ.). Χριστιανός βασιλιάς της Αιθιοπίας. Αναφέρεται και ως Ελεσβαάς, Ελεσβαάν ή Έλα-Άσεμπου, καθώς και με το εξελληνισμένο όνομα Ελεσβόας, ενώ αποκαλείτο και Κάλεπ (που σημαίνει σκύλος). Ήταν σύγχρονος των βυζαντινών αυτοκρατόρων Ιουστίνου Α’ και Ιουστινιανού. Επιχείρησε δύο μεγάλες εκστρατείες (η πρώτη το 518 και η δεύτερη το 525 μ.Χ.) εναντίον των ειδωλολατρών Αράβων και των Ομηριτών Ιουδαίων. Στις δύο εκστρατείες του είχε σύμμαχους τον Ιουστίνο Α’ και τον Ιουστινιανό. Επικεφαλής στρατού 120.000 Αξουμιτών, αποβιβάστηκε στην Αραβία με 80 πλοία, από τα οποία τα 70 ήταν βυζαντινά. Μετά τη νίκη του, ίδρυσε ναούς σε διάφορες αραβικές πόλεις, όπως στη Σάνα της Υεμένης κ.α. Ήταν εξαιρετικά θεοσεβής και διατηρούσε στενές σχέσεις όχι μόνο με το Βυζάντιο αλλά και με τη Δύση, γι’ αυτό και έχει συμπεριληφθεί και στο δυτικό μαρτυρολόγιο. Έπειτα από βασιλεία πολλών ετών παραιτήθηκε από τον θρόνο και ακολούθησε τον μοναστικό βίο. Η μνήμη του τιμάται στις 27 Οκτωβρίου.